خوب در راستای پست قبل باید رک و راست مشکلاتمو بگم
سنم 21 سال و 4 ماه هست تقریبا
حال بعد از سالها و با ورود به دانشگاه بعد از تقریبا دو ماه درگیر سیگار شدم
یک سال و نیم کشیدم و الان دقیقا شش روز و چند ساعته که ترکش کردم و یقین دارم که دیگه سمتش نمیرم تحت هیچ شرایطی
مشکل اصلی من عدم صبر بود…متعهد به نتیجه بودم نه تلاش..بخاطر همین وقتی کارام نتیجه نمیداد عصبی میشدم و خیلی ناراحت میشدم..
منم دقیقا همین مشکل رو دارم...باید اینو درک کنم یک شبه نمیشه از یه درس بیست گرفت...باید تلاش کرد و زحمت کشید
خیلی از درس هایی که در زندگی گرفتم رو از روزگار گرفتم…
یاد گرفتم یا هدف نریزم..یا اگه هدف میریزم برای خودم بازه زمانی تعریف کنم و انقدر عجله نکنم..
در واقع یاد گرفتم :
تلاشمو تشویق کنم نه نتیجه رو …
خیلی نکته ی مهمی هست....یا برنامه ریزی نکن یا تمام جوانبو بسنج و زمان معقول در نظر بگبر براش
البته من اینجوری نبودما… اتفاقا بسیار آدم منفی نگری بودم..اما چون مطالعه زیاد دارم و به ذهنم خوراک میدم همیشه ذهنم آماده آمادست و میشه گفت افکار منفی دیگه به ذهنم نمیاد..اگرهم بیاد خیلی کم… ما که دیگه از این اپلیکیشن های موبایل کمتر نیستیم که… اپلیکیشن هر ماه یه بار آپدیت و بروز رسانی میشه..خب مغز و ذهن هم باید بروز بشه..اگه بروز نشه…خب مشخصه..کم کم عقب میمونه
من زندگی نامه بالای ۲۰۰۰ نفر از موفق ترین آدم های جهان رو خوندم… میدونی شاخصه اصلی آدمای موفق چیه ؟ این آدما وقتی زمین میخورن دوباره بلند میشدن…و هرگز به خودشون برچسب نمیزدن..!!
یه اصلی تو روانشناسی هست به نام کایزن (یا همون بهبود مستمر)..میگه : اگه هر روز یک شماره بهتر از دیروزتون باشید بلاخره موفق میشید.. این قانون رو دارن هاردی تو کتاب اثر مرکبش هم تاکید میکنه که موفقیت برای کسایی که کوچولو کوچولو و مداوم گام برمیدارن
در طول این مسیر شاید مشکلات زیادی برام به وجود میاد ولی عموم مشکلاتمو با ترفند چرا درمانی حل میکنم..یعنی اول هر مشکلی میگم : چرا این مشکلو دارم ؟ بعد خدای درونم پاسخ میده..بعد دوباره میپرسم چرا و انقدر این چرا هارو ادامه میدم تا به راه حل برسم…
