+دو ماه از سربازی گذشت.دیگه کمرش شیکسته فقط مونده 22 ماه دیگه:(
+چهار پادگان مختلف رفتم و الان دیگه نقریبا توی پنجمی موندگار شدم
+دسترسی به نت ندارم.هر دوماهی ده روز مرخصی میدن.میشه کتاب خوند تو اوقات بیکاری
روانشناسی کلاسیک فروید رو خوندم و فصل اول روان درمانی اگزیستانسیالیسم.گزینه بعدی جنگ و صلح تولستوی هست
+خدمت از زوایای مختلف که بهش نگاه کنی تخمیه!
دو سال لنگ در هوایی و حقیقتا فقط میگذرونی
معمولا سروکارت با درجه دارهاست.اکثرشون سیکل دارن(البته ربطی نداره ولی فقط گفتم که گفته باشم!)و واقعا رو مخن.دستورات چرت.کارهای الکی.هر چی هم بگی میگن اینجا هر دستوری یه فلسفه پشتشه:)) یا میگن ارتش چرا نداره(نمیخواستم یگان خدمتیم رو بگم ولی دیگه با حذف کردنش معنای جمله از بین میرفت)
بشدت پایه بازی وجود داره.کسی که پنج روز زودتر اومده باشه خدمت ارشد حساب میشه و واقعا با سرباز صفرهای* ارشد به مشکل میخورم.ولی معمولا با وظیفه** ها فضا بدون تشنج و دوستانه هست.مثلا یه بچه متولد 80 که چند ماه خدمت کرده و ارشد حساب میشه میاد زر میزنه.از یه طرف دوست دارم دوتا بخوابونم تو گوشش ولی از یه طرف میبینم دوسال دیگه باید اینجا بگذرونیم و سعه صدر و سکوت رو ترجیح میدم(هر چند صادقانه بگم ترس هم دخیله:))به هر حال اینا یه اکیپی دارن و از اون مهم تر همشهری هایی دارن و ... که باعث میشه آدم جرعت درگیری هم نداشته باشه)
از همه مهمتر دید بد مردم به سربازه واقعا.یعنی من دیگه جرعت ندارم با اون لباسا تو شهر برم.همه یه جور رفتار میکنن انگار یه حیوون درنده داره رد میشه.هر چند مهم نیست ولی اوایل بار منفی زیادی داشت
*سرباز صفر سربازایی هستن که با زیر دیپلم میان خدمت و عموما 18 ساله هستن
**وظیفه ها دانشگاه رفتن و سنشون بین 22 تا 30 هست معمولا
