یکی از فلسفه های اصلی پدرم این بود: اصلن اهمیتی ندارد که چقدر باهوش هستید باید نداشتن تجربه مهارت هوش یا توانایی های ذاتی را با تلاش زیاد و سخت کوشیتان جبران کنید.اگر رقیب شما باهوش تر با استعداد تر یا با تجربه تر است فقط لازم است سه یا چهار برابر سخت کوش تر از او باشید تا بتوانید شکست اش دهید
آیا شنیده اید که میگویند: آن که آهسته و پیوسته برود برنده میشود؟
آیا داستان لاک پشت و خرگوش را شنیده اید؟
خانوم ها آقایان! من مثل آن لاک پشت هستم.اگر به من وقت کافی دهید هر کسی را در هر زمانی و در هر رقابتی شکست میدهم.چرا؟
نه به این خاطر که بهترین یا باهوش ترین یا سریع ترین شخص هستم بلکه به این خاطر پیروز خواهم شد که عادت های مثبتی را در خودم پروزش داده ام و در به کار بستن آن عادت ها ثبات و پایداری دارم
روز ها به سرعت میگذرن و کمتر از یه ماه دیگه 21 سالم تموم میشه
و هر بار توی آینه نگاه میکنم شاهد آدم ضعیف نفسی هستم که رویاهای زیادی در سر داره ولی هیچ تلاشی نمیکنه و زجر میکشه
دوست دارم کلا سبک زندگیمو عوض کنم.دوست دارم کلا سیگارو بزارم کنار.یه ورزشکار باشم
کسی که همه شبای فرد هفته رو میره تمرین بسکتبال
هر هفته \نج شنبه ها میره شنا
نه اینکه فقط برم نه.اینکه بتونم از قابلیت هام استفاده کنم و مثل سابق توسری نخورم
اینا البته حاشیه هاست
دوست دارم درسام رو بخونم.هر روز وقت بزارم براشون ولی نمیدونم چرا نمیشه
جوونیم و ذهنمون درگیر مسایل جفنگی هست که مطمینم بعد ها حسرت این روزا رو خواهم خورد و حسرت این فرصتی که داشتم و از دست دادم
