busymind

خبر قرارداد ایران و چین منتشر شده و غمگینم

واقعا امیدی به آینده نیست

مخالف ازدواجم و بشدت مخالف بچه دار شدن هستم.هر کیو میبینم بچه دار میشه واقعا حس بدی بهش پیدا میکنم

چرا توی این کشور لعنتی باید یکی دیگه رو بدبخت کرد

عمده باورهامو از دست دادم.قبلا خیلی پایبند نبودم ولی قلبا قبول داشتم.الان دیگه ندارم

از یه طرف میبینم کلا سیستم دنیا همینه و باید بالا پایین داشته باشه و حالا از قضا ما افتادیم توی قعرش ولی بازم امیدی ندارم

البته استفاده از لفظ امیدی ندارم زیاد جالب نیست.امید که هست به هر حال ولی نمیتونم پیش بینی وضع نرمالی رو بکنم.یعنی با این فرمونی که میریم جلو احتمالا وضع بدتر هم میشه ولی بازم خدارو چی دیدی.میبینی یکدفعه یه اتفاق میفته و ورق برمیگرده

البته باز از یه طرف دیگه ما مردم هم (حالا نمیدونم بگم ایرانیا،خاورمیانه ایا ،مسلمونا یا ...)واقعا قدر خوبی رو نمیدونیم بصورت کلی

طمع کاریم.فساد داریم.رانت بازیم

خلاصه دیگه چاره ای نیست ولی فعلا عقیدم اینه اینجا کسی نباید بچه دار بشه!