یکی از فلسفه های اصلی پدرم این بود: اصلن اهمیتی ندارد که چقدر باهوش هستید باید نداشتن تجربه مهارت هوش یا توانایی های ذاتی را با تلاش زیاد و سخت کوشیتان جبران کنید.اگر رقیب شما باهوش تر با استعداد تر یا با تجربه تر است فقط لازم است سه یا چهار برابر سخت کوش تر از او باشید تا بتوانید شکست اش دهید
آیا شنیده اید که میگویند: آن که آهسته و پیوسته برود برنده میشود؟
آیا داستان لاک پشت و خرگوش را شنیده اید؟
خانوم ها آقایان! من مثل آن لاک پشت هستم.اگر به من وقت کافی دهید هر کسی را در هر زمانی و در هر رقابتی شکست میدهم.چرا؟
نه به این خاطر که بهترین یا باهوش ترین یا سریع ترین شخص هستم بلکه به این خاطر پیروز خواهم شد که عادت های مثبتی را در خودم پروزش داده ام و در به کار بستن آن عادت ها ثبات و پایداری دارم
روز ها به سرعت میگذرن و کمتر از یه ماه دیگه 21 سالم تموم میشه
و هر بار توی آینه نگاه میکنم شاهد آدم ضعیف نفسی هستم که رویاهای زیادی در سر داره ولی هیچ تلاشی نمیکنه و زجر میکشه
دوست دارم کلا سبک زندگیمو عوض کنم.دوست دارم کلا سیگارو بزارم کنار.یه ورزشکار باشم
کسی که همه شبای فرد هفته رو میره تمرین بسکتبال
هر هفته \نج شنبه ها میره شنا
نه اینکه فقط برم نه.اینکه بتونم از قابلیت هام استفاده کنم و مثل سابق توسری نخورم
اینا البته حاشیه هاست
دوست دارم درسام رو بخونم.هر روز وقت بزارم براشون ولی نمیدونم چرا نمیشه
جوونیم و ذهنمون درگیر مسایل جفنگی هست که مطمینم بعد ها حسرت این روزا رو خواهم خورد و حسرت این فرصتی که داشتم و از دست دادم
همه چیز از امروز صبح شروع شد
ساعت 6:35 دقیقه هست.بچه ها همه خوابن
تموم میانترمامو دادم و اکثرشو خراب کردم
ولی شروع میکنم به خوندن و تمرین کردن
این تمرینات پیوسته هست
هیچ دلیلی باعث نمیشه از هدفم چشم بردارم
اخر ترم میشه و معدل الف شدم
قبول دارم باور کردنی نیست ولی من ایمان دارم و نتیجش رو دیدم
زندگی خیلی زیباتر شده.دیگه الکی دپرس و افسرده نیستم.رابطم با خانواده خیلی بهتر شده.تنها توقعشون از من همین درس بود
خدایا شکرت
عقیده من اینه که با داشتن یکسری صفت ها که کاملا توی وجودت باشه و عمیقا بهشون ایمان داشته باشی و عمل کنی میشه به موفقیت رسید
تعدادشون زیاده
چیزایی که الان به ذهنم میرسه:
صبر
دقت
تمرکز
استقامت
پشتکار
امید
تمرین زیاد
تقوا
نظم
و غیره
همه اینا لازم نیست.حتی به نظرم اگریکیشون به طور کامل پیاده بشه میشه به موفقیت رسید
من برا شروع تمرکز رو انتخاب میکنم
باید تموم روز رو متمرکز بود روی هدفی که داری
باید هر انتخابی که پیش میاد بتونی تشخیص بدی راه درست چیه و با قدرت اجراش کنی
تموم کارامو از این فیلتر رد میکنم و نتیجشم اینجا مینویسم
امروز سر صبح به طور اتفاقی یکی از رفقا weed تعارفمون کرد و منم قبول کردم
نسبت به چند دفعه قبل که تست کردم دوزش بیشتر بود.خیلی خیلی اثر گذاشت
سرگیجه شدید داشتم.ذهنم قفلی میزد رو هر موضوعی که بهش فکر میکردم
احساس اینو داشتم که جونم داره از نوک انگشتای پام خارج میشه
احساس اتیش گرفتن رون های پام و یخ زدن پشتم و بازوهامو داشتم
استرس شدید داشتم که نکنه اخرین لحظات عمرمه
تجربه ی خیلی خوبی بود
در همون حالت سه تا تصمیم اساسی گرفتم
البته یکی دوباره با ناکامی مواجه شد
ولی از دوتای دیگه به خوبی مراقبت میکنم و اون یکی رو هم سعی میکنم اصلاح کنم
به دهنم رسید که پنج سال دیگه یا مثلا بیست سال دیگه به اوضاع الانم فکر کنم میخوام چی بگم به خودم؟
وقتی همین الان به مشکلاتی که جلو راهمو گرفته مضحک میان اونوقت چند سال دیگه چی میخوام بگم؟
هر روز بیشتر میفهمم که راه رو اشتباه رفتم و دوست دارم به این یقین برسم یعنی از عمق قلبم این احساس رو داشته باشم که میتونم جبرانش کنم
خدایا ازت ممنونم هرچند که بنده قدر نشتاسی هستم بخاطر همه چیزایی که دارم و اصلا برام به چشم نمیان
تمرکز داشتن خیلی مهمه
فعلا شرایطم جوری هست که شدیدا بهم میریزم از لحاظ فکری
چند ساعت طول میکشه تا خوب بشم
ولی باز با خوابیدن همه چیز بهم میریزه و وقتی بیدار میشم حسابی داغونم
باید چندتا گریزگاه داشته باشم برای تمرکز کردن
برا شروع باید چندتا عادت رو جی بچسبم بهش و ادامه بدم
قدرت هیچ وقت مهم نیست
روی چه موضوعاتی میشه تمرکز کزد؟
.
.
.
.
زندگی خیلی عجیبه
دارم به دوسال پیش فکر میکنم که برا خودم یه برنامه شیش ماهه ریخته بودم که از جنبه های مختلف رشد کنم
زیاد مدون نبود ولی خوب بازم یه سری تغییرات حس کردم ولی انی بود....تموم شد
وقتی به گذشتم نگاه میکنم میبینم زندگی تماما عادت های ماست.
